Łucja Prus - Ocalenie
Jonasz Kofta
To moja ostatnia nadzieja
I brzeg ocalenia
W kosmicznych szaleństwa zawiejach
Wiem, że jest
Ta ziemia
Tam rośnie głóg
Wzdłuż polnych dróg
Sekunda się zmienia w godzinę
I jestem czym byłam, i staję się znów
Kwitnącym jaśminem
To mój ostatni zryw
W krąg ściany, ściany, pusto
Zostaje mi tylko byt
Biel sufitu, samotne łóżko
Obraz: Rob Hefferan
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz