Wędrowanie i kochanie - Agnieszka Osiecka

Seweryn Krajewski - Wędrowanie i kochanie

Wędrowanie i kochanie,
mają w herbie jeden znak.
Brzozy bielą malowane,
a w koronie rudy mak.

Mijam brzozy, mijam maki,
wciąż przede mną drogi szmat,
Dzień jutrzejszy nie wiem jaki,
dzień wczorajszy trwa od lat.

Wędrowanie i kochanie,
tu Sahara, a tam sad.

Wędrowanie i kochanie,
a na niebie gruszki gwiazd.
Po płonącym tym ekranie,
tak wędruje każdy z nas.

Wędrownicy, wędrownice,
ci spod Raka, ci spod Lwa.
Z tajemnicy tajemnice,
idą, płyną tak jak ja.

Wędrowanie i kochanie,
od początku świata trwa.