Bułat Okudżawa
Главная песенка
Jerzy Litwiniuk
Piosenkę — na pewno najlepszą
z tych, które radują nasz wiek,
chwyciłem — i słyszę ją zewsząd,
choć we mnie zaczęła swój bieg.
Zielona wciąż jeszcze, płochliwa...
Zanucę — i gubi się znów...
Lecz coraz wyraźniej ożywamelodia i każde ze słów.
Przez życie, przez którem nie przebrnął,
przez łzy i niedługi nasz śmiech
synkopą przebija się srebrną
wirtuoz o płucach jak miech...
Beztrosko przemierza piechotą
ojczyznę mą w poprzek i wzdłuż
piosenka ta, której jak dotąd
nie mogłem wyśpiewać ni rusz.
Наверное, самую лучшую
на этой, земной стороне,
хожу я и песенку слушаю --
она шевельнулась во мне.
Она еще очень неспетая,
она зелена, как трава,
но чудится музыка светлая,
и строго ложатся слова.
Сквозь время, что мною не пройдено,
сквозь смех наш короткий и плач
я слышу: выводит мелодию
какой-то грядущий трубач.
Легко, необычно и весело
кружит над скрещеньем дорог
та, самая главная песенка,
которую спеть я не смог.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz