 |
| Catrin Welz-Stein |
Cyrk w zimie
Jan Wołek
Przemijamy, przechodzimy
Z wielkich świateł w stronę zimy
Czas przenosi nas z afiszy
W stronę ciszy
I grzęźniemy w smudze cienia
W miałkim piasku zapomnienia
Gdzie dopalą się do końca
Nasze słońca
Jesteśmy jak zimą cyrk
Już nie do śmiechu nam
I tylko wyblakł ten nasz szyld
I teraz już każdy zna
Bliskość dna
Jesteśmy jak zimą cyrk
Nikt nas brawami nie nagradza, nikt
A przecież cyrk ciągle trwa
Wciąż się gra
Zatopieni w grząskich drogach
My piechota Pana Boga
Brniemy cisi, brniemy wierni
W nasz październik
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz