Zbigniew Wodecki, Krystyna Prońko
Janusz Terakowski
Mamy już prawdziwy nasz dom
Możemy drzwi na własny zamknąć klucz
Tylko świt zagląda, czy śpisz
I słońca wąs wymiata każdy kąt
Jeszcze mi zostały
Wspomnienia tych dni
Gdy cały świat przecież był mój
Świat cały, tylko nie własny kąt
Mamy więc prawdziwy nasz dom
Możemy drzwi otworzyć, przyjąć list
Czekać dnia, gdy zjawi się ktoś
Kto z nami tu na zawsze zostać ma
Jeszcze nam zostały wspomnienia
Tych dni wspaniałych
Świat wtedy był nasz, świat cały
Tylko nie własne drzwi
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz