Tadeusz Skrzypczak
Podsłuchane wyznanie
Zbigniew Kaszkur
Na czwarte piętro pod drzwi ukochanej
Wbiegam wzruszony, trzymając pęk róż
Myśląc, czy przyjmie małżeńskie me plany
Sięgam do dzwonka już
Nagle wyznanie zza drzwi mnie dobiega
Głos ukochanej, wstrzymuję więc dłoń
Inny jest u niej i kocha innego
Bo tak oto, słyszę, mówi doń
Dłużej tego nie chcę już ukrywaćŻe tak bardzo, bardzo kocham cię
Że cię każda moja noc przyzywa
I każdy mój dzień
Nawet wtedy, gdy cię przy mnie nie ma
Oczu twych błękitem niebo lśni
Myśli mych jedyny temat, to właśnie ty
Jedynie tylko ty
Źle jednak mnie nie sądź
Słów mych nie wstydzę się
Bo to tylko przesąd
Że wyznać to winien
Wpierw chłopiec dziewczynie
Miłość, ta jedyna i prawdziwa
Która nam rozjaśnia wszystkie dni
Wiedz od wszelkich konwenansów
Silniejsza jest
I taką miłość daję ci
Dzwonię i wchodząc już zrezygnowany
Mówię – wiem wszystko, słyszałem przez drzwi
A na to wita mnie śmiech ukochanej
Jak gdyby nigdy nic
List mi podaje – do ciebie – powiada
Po napisaniu czytałam na głos
Biorę i nagle z radości w szał wpadam
Bo w nim właśnie, słowo w słowo, to
Obrazy: Jean Abrie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz