Irena Santor - Wiem, że jesteś
Roman Sadowski
Nad głęboką wodą, nad wodą bez dna
Chodził stary księżyc z długą, rudą brodą
Chodził stary księżyc, chodziłam i ja
Prawie do białego dnia
Na zielonym brzegu, na brzegu wśród brzóz
Szukał ze mną księżyc śladu cienia twego
Szukał ze mną księżyc i tutaj, i tu
Wśród gęstwiny pustych dróg
Gdzieś, nie wiem, nie wiem gdzie
Ta noc ukryła cię
Może cię zaklęła w kwiat
Może w liść, może w ciepły wiatr
Nad głęboką wodą, nad wodą bez dna
Chodzi stary księżyc z długą, rudą brodą
Czasem nią potrąca o ciszę wśród drzew
I w gałęziach nuci śpiew
Czas, wciąż przesuwa czas
Wśród chwil paciorki gwiazd
Coraz bliżej szary świt
Tylko wciąż coraz dalej ty
Nad głęboką wodą, nad wodą bez dna
Jutro znowu będzie księżyc z długą brodą
Znowu za mną pójdzie na dobre i złe
Na nieznany jeszcze brzeg
I będziemy chodzić w tym śpiewie wśród brzóz
W niepokoju serca i w popłochu godzin
Bo ja wiem, że jesteś, że musisz gdzieś być
Bez nadziei trudno żyć...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz