Jerzy Połomski
Melodyjka zwiewna
Andrzej Bianusz
Graj, muzyczko, pomóż nam tu żyć
Melancholii połóż kres
Powiedz o tym, jak by mogło być
A nie o tym, co dziś jest
Niech jak domek z kart
Nutki złożą się
W taki świat, co życia wart
I w którym nie jest źle
Melodyjka zwiewna
Z kilku nutek takt
To pociecha pewna
Innych dzisiaj brak
Bo dosięga serca
Kilka nutek tych
Ale co muzyczka biedna
Może dziś
Obiecanka śmieszna
Nutka, którą znam
Niedorzeczna, wierna
Tak potrzebna nam
Bo dosięga sedna
Kilku nutek myśl
Ale co muzyczka biedna
Może dziś
Tyle wielkich planów padło już
Każdy miał symfonią być
Już dziesięcioleci na nas kurz
No i coraz trudniej żyć
Czasu marny żart
Naszym życiem jest
I kolejny domek z kart
Muzyczka stawia gdzieś
Melodyjka zwiewna...
Bo dosięga sedna
Kilka nutek tych
Ale co muzyczka biedna
Może dziś
Bo dosięga serca
Kilka nutek tych
Ale co muzyczka biedna
Ale co muzyczka biedna
Może dziś? Nic...
Obrazy: Rajka Kupesic
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz