Umarłe krajobrazy - Grzegorz Walczak


Krystyna Prońko
Umarłe krajobrazy

Grzegorz Walczak

Już nie chcę dalej iść, gdy spada noc
A wokół ludzkie ćmy i zgiełk, i tłok
Mrukliwe stado aut otacza mnie
Sama nie wiem, dokąd iść
Sama nie wiem, gdzie

A może to świateł gra
Pod nogami cień i szepty bram
I kroki me noc echem odbija

Pulsuje we mnie czas kroplami dni
Tak chciałabym się skryć, przed tobą skryć
Z papieru twarze w krąg i reklam wrzask
I obojętność rąk, i noc wśród nas

A może to świateł gra
Pod nogami cień i szepty bram
I kroki me noc echem odbija...

Sama nie wiem, dokąd iść
Sama nie wiem, gdzie

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz