Uczymy się żyć... - Jacek Cygan
Zdzisława Sośnicka
Uczymy się żyć bez końca
Jacek Cygan
Gdy dzień nie większy niż Europa
Nie daje się wyżalić
W sekundzie musisz błagać, grać i kląć
Po siatce pięter w górę, w górę
W kosmosu pukasz bramy
By potem spadać tak za rokiem rok
Reklamy fantastycznych wizji
Zdumione oczy karmią
I tylko czasu brak, by trochę żyć
Uczymy się żyć - bez końca, bez początku
Uczymy się żyć - dwie obrączki, kilka wątków
Uczymy się żyć - spragnieni słodkich nagród
Uczymy się żyć - słono
Już znudził cię ten zbiór motyli
Kolekcja suchych żagli
Na przekór światu mylisz, mylisz się
Z miłości dwója, z życia dwója
Świadectwem ciężar powiek
I cienkim piórkiem czoło kreśli czas
Lecz jeśli tylko sił przybywa
Do biegu znów się zrywasz
Z nadzieją na życzliwy w końcu los
Uczymy się żyć - bez końca, bez początku...
Uczymy się żyć - bez końca, bez początku
Uczymy się żyć - razem
Uczymy się żyć - na drogę kilka wątków
Uczymy się żyć - dalej
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz