Jacek Lech
Bądź szczęśliwa
Janusz Kondratowicz
Tyle pragnień już za nami
Pogubionych tyle dróg
Tamto niebo nad świerkami
Dawno spadło w rzeki nurt
Bądź szczęśliwa - daleka, choć bliska
Czas się zamknął, skończył się wiersz
Płonie jesień i gasną ogniska
I szybciej spada zmierzch
Tak tu pusto, że cisza jest krzykiem
Między ziemią i niebem
W tej ciszy słyszę twe imię
Światłem mi jesteś i cieniem
Bądź szczęśliwa - daleka, choć bliska
Świerki w chmurach schodzą ze wzgórz
Niosę serce gorące jak iskra
Lecz prawdy dziś nie ma w nim już
Inny pejzaż, inni ludzie
Kto poplątał ścieżki dnia
Pamięć żyje coraz krócej
Ty jej nie chcesz ani ja
Bądź szczęśliwa - daleka, choć bliska
Dokąd idę, dokąd chcę iść
Wiatr się toczy po skalnych urwiskach
Ta sama wraca myśl
Tak tu pusto, że cisza jest krzykiem
Między ziemią i niebem
W tej ciszy słyszę twe imię
Światłem mi jesteś i cieniem
Bądź szczęśliwa - daleka, choć bliska
Świerki w chmurach schodzą ze wzgórz
Niosę serce gorące jak iskra
Lecz prawdy dziś nie ma w nim już
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz