Seweryn Krajewski
Obudź serca
Jadwiga Has
Nie oglądaj się za siebie, w smutki, które zgasły
Które chmurą zasłoniły oczy dobrej gwiazdy.
Nie oglądaj się za siebie, w życiu naszym "panta rhei"
Oprócz tego co niezmienne - wiary i nadziei
Po zimowych dniach kwiatem sypie maj
I na Ziemi będzie kiedyś zwykły ziemski raj
Z obudzonych serc dobra spłynie w bród
By nakarmić nim świat cały, wierzę w taki cud
Nie pochylaj głowy nisko, spójrz na lazur nieba
Ciemne chmury wiatr rozwiewa i złej gwiazdy nie ma
Ktoś do ciebie dłoń wyciąga, nie trać ani chwili więcej
Czas przemija i ucieka - obudź znowu serce
Chwytaj wszystkie dni, póki twoje są
Śpiesz się kochać świat i ludzi, nim zadzwoni dzwon
Kochaj świt i zmierzch i codzienny trud
Złoty warkocz życia splataj - życie to jest cud
Obraz: Véronique Piaser-Moyen
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz