Homo Homini - Jeszcze zegary śpią
Mirosław Łebkowski, Stanisław Werner
Jeszcze zegary śpią, jeszcze słońce zażywa snu
Oniemiały kukułki, tak bardzo wymowne za dnia
Zanim w księżyca róg zadmie stary włóczykij wiatr
Jeszcze pośpią zegary i cisza opadnie jak łza
Tylko ty, tylko ty...
Tylko ja, tylko ja...
A jutro tyle ciekawych spraw czeka ciebie i mnie
Tylko ty, tylko ty...
Tylko ja, tylko ja...
Póki noc jeszcze trwa
Choć obok kłębi się życie jak burza we mgle
Jeszcze w alkowach wież pozłacane anioły śpią
A królewscy trębacze odjęli swe trąby od ust
Zegar zamkowy śpi, zasłonięty tarczami śpi
I na modłę zbójecką podnosi wskazówkę jak nóż
Tylko ty...
Zanim zawoła dzwon i zaszumi pod oknem klon
Kochankowie szczęśliwi wychylą tę ciszę do dna
To takie proste, to potrafi każde z was
Zatrzymać w biegu rwący czas
Musicie tylko być ze sobą choćby raz
Tak jak my, tak jak my...
Jeszcze klepsydry śpią, zatrzymany w pochodzie czas
I przez palce pustyni daremnie nie sypie się piach
Jeszcze wesoły świt nie pogasił na niebie gwiazd
Jeszcze rytmy nie dzwonią i kogut nie wskoczył na dach
Tylko ty...
Zanim zawoła dzwon...
To takie proste...
Jeszcze zegary śpią, jeszcze słońce zażywa snu
Oniemiały kukułki, tak bardzo wymowne za dnia
Jeszcze rytmy nie dzwonią i kogut nie wskoczył na dach
Kochankowie szczęśliwi wychylą tę ciszę do dna
Mirosław Łebkowski, Stanisław Werner
Jeszcze zegary śpią, jeszcze słońce zażywa snu
Oniemiały kukułki, tak bardzo wymowne za dnia
Zanim w księżyca róg zadmie stary włóczykij wiatr
Jeszcze pośpią zegary i cisza opadnie jak łza
Tylko ty, tylko ty...
Tylko ja, tylko ja...
A jutro tyle ciekawych spraw czeka ciebie i mnie
Tylko ty, tylko ty...
Tylko ja, tylko ja...
Póki noc jeszcze trwa
Choć obok kłębi się życie jak burza we mgle
Jeszcze w alkowach wież pozłacane anioły śpią
A królewscy trębacze odjęli swe trąby od ust
Zegar zamkowy śpi, zasłonięty tarczami śpi
I na modłę zbójecką podnosi wskazówkę jak nóż
Tylko ty...
Zanim zawoła dzwon i zaszumi pod oknem klon
Kochankowie szczęśliwi wychylą tę ciszę do dna
To takie proste, to potrafi każde z was
Zatrzymać w biegu rwący czas
Musicie tylko być ze sobą choćby raz
Tak jak my, tak jak my...
Jeszcze klepsydry śpią, zatrzymany w pochodzie czas
I przez palce pustyni daremnie nie sypie się piach
Jeszcze wesoły świt nie pogasił na niebie gwiazd
Jeszcze rytmy nie dzwonią i kogut nie wskoczył na dach
Tylko ty...
Zanim zawoła dzwon...
To takie proste...
Jeszcze zegary śpią, jeszcze słońce zażywa snu
Oniemiały kukułki, tak bardzo wymowne za dnia
Jeszcze rytmy nie dzwonią i kogut nie wskoczył na dach
Kochankowie szczęśliwi wychylą tę ciszę do dna
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz