Gdy gra muzyka - Bogdan Olewicz

Andrzej Zieliński
Gdy gra muzyka

Bogdan Olewicz

Na przęśle mostu człowiek stał
I przerażony patrzył w dół
Ze sobą skrzypce w pudle miał
I do spłacenia niemały dług
Ilekroć oczy zamknąć chciał
Powracał doń ten sam sen
Sen o podróży za wielką wodę
Po sławę i majątek
Do kraju, gdzie przeciętny człowiek
Jak cesarz może żyć, jeśli chce

Gdy zdecydował się na skok
Usłyszał głos, potężny głos
"Nie po tom tobie talent dał, panie K.
Abyś na przęśle mostu stał, panie K.
Gdy przyjdzie twoja pora
Mój anioł cię zawoła
A teraz jazda ludziom grać!"

Gdy gra muzyka, smutki idą spać
Jak ręką odjął z duszy znika strach
Gdy gra muzyka, znowu tańczyć chcesz
I cały świat chce tańczyć też

Muzyka wielką siłę w sobie ma
Choremu sercu nagle zdrowie da
Gdy gra muzyka, ludzie hojni są
Jak dzieci tak do siebie lgną

Pęka łańcuch złości
Ludzkiej nieufności pada mur
Słońca w oczach świecą
Złote ruble lecą wprost do stóp
Wszelka zawiść znika
Na bukowych skrzypcach miłość gra
Czego jeszcze trzeba
Szampan w niebo strzela
Omdlewają dłonie
Wszystko ma swój koniec

I skrzypek, co na moście stał
Dług spłacił, kupił wielki dom
Z gwiezdnego worka, w którym nie ma dna
Co jutro dla nas wyjmie los?
A gdy nadziei pryśnie nić
Czas skrzypce wziąć do ręki i

Gdy gra muzyka, smutki idą spać...

Muzyka wielką siłę w sobie ma
Choremu sercu nagle zdrowie da
Gdy gra muzyka, to pracować lżej
I ludzie nam nie mówią "nie"

Gdy gra muzyka, smutki idą spać...

Gdy gra muzyka, w miejscu staje czas
Poeci piękni znów się budzą w nas
Nie wiedzieć czemu z oczu lecą łzy
Szczęście jak wiatr pcha się do drzwi
Chce się żyć!!!

Obraz: Rafał Olbiński