 |
| Louis Treserras |
Śpiewka wróżki
Za złotą ziemią poezji,
za białą ziemią milczenia,
za rudą ziemią jesieni,
za czarną ziemią cierpienia,
są już tylko ogrody, są moje ogrody,
ustaje czas...
Zapraszam was, zapraszam was...
– na węże w malinach,
na strachy w wiklinach,
na kwiaty trujące,
na drogi mylące,
na nieba i lasy, i wody,
na żałość i żal,
na białość i bal,
na bliskość i dal –
zapraszam was...
Za rudą ziemią jesieni,
za białą ziemią milczenia –
są już tylko ogrody – są moje ogrody –
zamiera czas –
zapraszam was...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz