Magda Umer
Na strychu w Łomiankach
Agnieszka Osiecka
Tam na strychu w Łomiankach żyła panna bez wianka,
lecz w koronkach
i w zorzach,
i w snach.
Miała serce z purpury,
uszy zawsze do góry,
i znosiła tortury,
że strach.
Miała chłopca piwnego,
Co miał w oczach coś złego
I nie wiedział, że szczęścia
mu brak.
Żyli sobie jak trutnie
i kochali okrutnie,
a zegary
stukały
tak-tak.
Przestraszyli się nieba,
bo na strychu tak trzeba,
i zniknęła
ta mała
we mgle.
A na strychu w Łomiankach
jest już inna kochanka,
a zegary
stukają
nie-nie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz