Halina Kunicka
Dajmy się zaskoczyć miłości
Agnieszka Osiecka
Niech przyjdzie
zbyt nagle,
spóźniona,
zdyszana,
niech nie da
dotrwać,
doczekać do rana,
niech przyjdzie nie na czas,
nie w porę,
niech krzyknie: „gore, gore, gore!”.
A my dajmy, dajmy, dajmy
zaskoczyć się miłości,
nie zawracajmy
z połowy drogi w dół,
tylko dajmy, dajmy, dajmy
zaskoczyć się radości
i nie wpuszczajmy
rozpaczy za nasz stół.
A my dajmy, dajmy, dajmy
zaskoczyć się kochaniu,
nie zakrywajmy
odkrytych dawno kart,
nie poznajmy dróg rozstajnych,
wyschniętych rzek i gajów,
i nie zmieniajmy
ważnego słowa w żart.
Już nie planujmy
to szczęścia,
to biedy,
i nie kupujmy już
nieba na kredyt,
niech spadnie to na nas
nie w porę,
niech krzyknie: „gore, gore, gore!”.
A my dajmy, dajmy, dajmy
zaskoczyć się miłości,
nie zawracajmy
z połowy drogi w dół,
tylko dajmy, dajmy, dajmy
zaskoczyć się radości
i nie wpuszczajmy
rozpaczy za nasz stół.
A my dajmy, dajmy, dajmy
odpalić zły obyczaj
i nie słuchajmy
życzliwych, mądrych rad,
tylko dajmy, dajmy, dajmy
zaprosić się do życia,
i niech na głowie
zatańczy stary świat.
A my dajmy, dajmy, dajmy
zaskoczyć się miłości,
nie zawracajmy
z połowy drogi w dół,
tylko dajmy, dajmy, dajmy
zaskoczyć się radości
i nie wpuszczajmy
rozpaczy za nasz stół.
A my dajmy, dajmy, dajmy
zaskoczyć się miłości
i nie zmieniajmy
ważnego słowa w żart,
tylko dajmy, dajmy, dajmy
zaprosić się do życia,
i niech na głowie
zatańczy stary świat!
Dajmy się zaskoczyć miłości
Agnieszka Osiecka
Niech przyjdzie
zbyt nagle,
spóźniona,
zdyszana,
niech nie da
dotrwać,
doczekać do rana,
niech przyjdzie nie na czas,
nie w porę,
niech krzyknie: „gore, gore, gore!”.
A my dajmy, dajmy, dajmy
zaskoczyć się miłości,
nie zawracajmy
z połowy drogi w dół,
tylko dajmy, dajmy, dajmy
zaskoczyć się radości
i nie wpuszczajmy
rozpaczy za nasz stół.
A my dajmy, dajmy, dajmy
zaskoczyć się kochaniu,
nie zakrywajmy
odkrytych dawno kart,
nie poznajmy dróg rozstajnych,
wyschniętych rzek i gajów,
i nie zmieniajmy
ważnego słowa w żart.
Już nie planujmy
to szczęścia,
to biedy,
i nie kupujmy już
nieba na kredyt,
niech spadnie to na nas
nie w porę,
niech krzyknie: „gore, gore, gore!”.
A my dajmy, dajmy, dajmy
zaskoczyć się miłości,
nie zawracajmy
z połowy drogi w dół,
tylko dajmy, dajmy, dajmy
zaskoczyć się radości
i nie wpuszczajmy
rozpaczy za nasz stół.
A my dajmy, dajmy, dajmy
odpalić zły obyczaj
i nie słuchajmy
życzliwych, mądrych rad,
tylko dajmy, dajmy, dajmy
zaprosić się do życia,
i niech na głowie
zatańczy stary świat.
A my dajmy, dajmy, dajmy
zaskoczyć się miłości,
nie zawracajmy
z połowy drogi w dół,
tylko dajmy, dajmy, dajmy
zaskoczyć się radości
i nie wpuszczajmy
rozpaczy za nasz stół.
A my dajmy, dajmy, dajmy
zaskoczyć się miłości
i nie zmieniajmy
ważnego słowa w żart,
tylko dajmy, dajmy, dajmy
zaprosić się do życia,
i niech na głowie
zatańczy stary świat!
Fot. Agnieszka Osiecka, Halina Kunicka, Katarzyna Gaertner (muzyka)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz