Irena Jarocka - Stare łzy
Agnieszka Osiecka
Znam dziewczynę, co na imię miała tak jak ja
Kiedyś była na czymś w kinie smutna, niby łza
Obok niej na wolnym krześle usiadł ten
Co czuł już wcześniej, że to jest ta
Ta kobieta też wiedziała, że to ważny film
Więc z mężczyzną tym została, już została z nim
Jeszcze miała po coś wrócić
Przyjaciołom słówko rzucić - och! nie, nie, nie
Nie wracaj, nie zawracaj
Bo warto żyć na wietrze
Nie wracaj, nie zawracaj
To bardzo niebezpieczne
Ten mężczyzna miał na imię chyba tak jak ty
I pokochał w tej dziewczynie nawet stare łzy
Budowali nowe stoły, jakby znowu szli do szkoły
Na stary szlak
Napisali nowe pieśni, wynaleźli gry
Nie wierzyli, że się prześni ten zielony film
A tu czasem gdzieś o świcie powracało stare życie
Jak szary dym
Ci, co do nas tak podobni, że to chyba my
Teraz żyją tak osobni, że nie poznasz ich
Czasem tylko ta dziewczyna bardzo pragnie iść do kina
Na stary film
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz