Agnieszka Osiecka***
Tyle mojego, co na niebie,
tyle mojego, co przelotne.
Więc patrzę w białej chmury grzebień,
w niebo niewinne i zalotne.
A niebo, co nad domem moim
zawisło siwo i bezpańsko,
nagle powiada: Czemu stoisz,
ruszże fantazją swą słowiańską.
Wiatrami, burzami mnie nakarm,
w chmurę mnie wystrój i w ptaka.
Daruj mi tęczę przejrzystą
i rude wschodu ognisko.
A kiedy będę gorzeć jak czereśniowa kiść,
to wtedy nawet możesz – do domu iść...
Listy śpiewające
Agnieszka Osiecka - Uśmiechnij się
OdpowiedzUsuńJedni zbierają znaczki pocztowe,
inni ploteczki i cudze grzechy,
inni piosenki "Volare", "Piove",
a ja zbieram uśmiechy...
Kto się uśmiechnie do mnie, chociaż raz, chociaż dwa,
kto się uśmiechnie do mnie, chociaż mało z tego ma -
ze zdziwienia, z roztargnienia,
przez pomyłkę, od niechcenia...
Kto się uśmiechnie do mnie, to dla pana żaden gest,
za to mnie się to opłaca, każdy uśmiech przyda się,
bo ja zbieram uśmiechy i kolekcję mam,
bo ja zbieram uśmiechy tu i tam.
Jedni sprzedają zbiory bez skargi,
biorą złotówki, franki i centy.
Ja mej kolekcji za żadne skarby
nie oddam, to zbiór bezcenny.
Kto się uśmiechnie do mnie, chociaż raz, chociaż dwa,
ty się uśmiechnij do mnie, chociaż mało z tego masz –
ze zdziwienia, z roztargnienia,
przez pomyłkę, od niechcenia…
Kto się uśmiechnie do mnie, to dla pana żaden gest,
za to mnie się to opłaca, każdy uśmiech przyda się,
bo ja zbieram uśmiechy i kolekcję mam.
Kto się do mnie uśmiechnie, może pan?