Ваше Величество Женщина
Wasza Wysokość Kobieto
Wiktor Woroszylski
Ciemnością, ciszą – jak biedą –
Osnute wszystko w tym domu…
Wasza Wysokość Kobieto,
Czy pani naprawdę – do mnie?
Żarówki pełga tu oko,
Kroplami mur spływa nagi…
Kobieto, Wasza Wysokość,
Skąd w pani tyle odwagi?
To przyjście pani – jak pożar.
Zapiera dech, huczy wokół…
Lecz proszę do środka, proszę.
Nie warto tak stać na progu.
Więc do mnie – naprawdę, miła?!
Ach, co też mi się znów plecie…
Wiem – pani drzwi pomyliła,
Ulicę, miasto, stulecie.
Тьмою здесь все занавешено
и тишина, как на дне...
Ваше Величество, Женщина,
как Вы решились ко мне?
Тусклое здесь электричество,
с крыши сочится вода,
Женщина, Ваше Величество,
как Вы решились сюда?
О, Ваш приход -- как пожарище,
дымно и трудно дышать.
Ну, заходите, пожалуйста,
что ж на пороге стоять.
Кто Вы такая? Откуда Вы?
Ах, я смешной человек.
Просто Вы дверь перепутали,
улицу, город и век.
Obrazy: Siergiej Sviridov
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz