Nie wrócą te lata
Janusz Kondratowicz
Nie wrócą te lata, te lata szalone
Gdy świat mi dawałeś jak swój
Gdy każdym spojrzeniem wiązałeś nam dłonie
Niczego nie dzieląc na pół
Nie wrócą te lata za tylu pożegnań
Za tylu przyjaźni tylu spraw
Nieważne już nawet, gdzie został ten pejzażTen pejzaż, którego nam dzisiaj brak
Tak jak ja, w dłoniach unieś swój czas
Tak jak ja, nie oglądaj się wstecz
Tak jak ja, zawsze jasną miej twarz
Zawsze wiedz, czego chcesz
Nie wrócą te lata, te lata szalone
Gdy dzień był tak krótki jak noc
Gdy sobą zdumieni jak woda i ogień
Byliśmy ja tobą, ty mną
Nie wrócą te lata jak listy z daleka
Nie żałuj niczego, nie licz strat
Rozkołysz jak kiedyś pół ziemi, pół nieba
Idź dalej, otwarty przed tobą świat
Tak jak ja...
Nie wrócą te lata jak pamięć niewierna
Gdy wrócą wspomnieniem, cóż to da
Żyj chwilą, nim minie jedyna i piękna
Żyj chwilą, tak długo jak długo trwa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz