Winogrona późnym latem - Wojciech Młynarski


Alicja Majewska
Winogrona późnym latem

Wojciech Młynarski

Późnym latem na straganach
Pojawiają się od rana
Winogrona, winogrona, winogrona.
Niecierpliwy przy nich stoisz,
Już za chwilę będą twoje
Winogrona, winogrona, winogrona.
I pustoszysz na ulicy
Barbarzyńca swą winnicę
Jak szalony, jak szalony, jak szalony.
By w niej szukać aż do końca
Smaku lata, smaku słońca,
Jesz zielone winogrona.

A potem żal, że to tak szybko, że to już,
A potem strach, że szkoda nocy, szkoda dnia.
A potem znów jest ludzi tłum i miasta kurz,
Sam nie wiesz jak, znów jesteś w drzwiach
I znów cię gna...

Nowe szczęście w ręce chwytasz,
Nowa szansa znów ci świta
Jak szalona, jak szalona, jak szalona.
W swej winnicy giniesz cały
Rwiesz bezbronne, niedojrzałe
Winogrona, winogrona, winogrona.
I szukałeś znów nie tego,
I znów żyjesz w strachu, w biegu
Dzień szalony, dzień szalony, noc szalona.
Szukasz w życiu aż do końca
Smaku lata, smaku słońca,
Jesz zielone winogrona...

Obrazy: Elena Kotsyura

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz