Andrzej Kuryło
Tak niedawno byłam w kinie
Na sentymentalnym filmie
Krzesło obok było puste
Jakbyś miał się trochę spóźnić
I poczułam na policzkach ślady łez
Sentymentalny dzień
Niby dawno już wyrosłam
Z atmosfery ckliwych rozstań
Już nie chwyta mnie za serce
Na ekranie czyjeś szczęście
Sama sobie więc się dziwię, co mi jest
Sentymentalny dzień
Bądź zdrów, gdziekolwiek jesteś
Bądź zdrów, niech ci się wiedzie
Bądź zdrów, powtarzam w myśli
Bądź zdrów, niech ci się przyśnię
Mogłam czekać z obiadami
Ścierać kurze z fotografii
Mogłam ciebie mieć na własność
Za ten romantyczny pastisz
I pomyśleć, że dziś nie wiem, czego chcę
Sentymentalny dzień
Fot. Robert Doisenau
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz