Obudż się moje serce - Ernest Bryll


Halina Kunicka
Obudź się moje serce


Ernest Bryll

Z tej szarości, tego cienia
Co od lat się nie odmienia
A niech dzieje się co chce
Zapakuję swe walizki
Swoje złe i dobre myśli
I pojadę do najbliższych
Co czekają mnie

Obudź się serce moje
Serce moje, obudź się
Bo tam ptaki znów śpiewają
Zakochani idą polem
Obudź się, bo czekają
Bo czekają mnie

Na stacyjce zapomnianej
przy peronie, przy drewnianym
Gdzie dorożkarz stary śpi
Wystrojeni przyjaciele,
Jakby przyszli na wesele
Z bukietami z naręczami
Samych dobrych dni

Obudź się serce moje..

Pod jabłonią stół sosnowy
Na tym stole miód lipowy
Na talerzu biały chleb
W dzbanku wino porzeczkowe
A rodzina za tym stołem
Uroczyście siedząc kołem
Ciągle czeka mnie

Obudź się serce moje…

Potem gra patefon stary
Zakochane tańczą pary
Aż po biały świt
A nad nami dom rodzinny
Cały w gwiazdach jak w jaśminie
Dla tych wszystkich, co zgubieni
Poszarzali i zmęczeni
Dla każdego, co przegrany
Co skrzywdzony, zapłakany
A nad nami dom rodzinny,
Cały w gwiazdach jak w jaśminie
Swe otwiera drzwi

Obrazy: Jeremy Paul

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz