Życia nigdy dosyć

Katarzyna Szlęk
Życia nigdy dosyć

Liliana Barańska

Stary wiarus był młodzieńcem
Zycie z dzbana pił
O szabelce, o wojence
Pełen wiary śnił
Poszli na tę pierwszą wojnę
Trwał radosny zew
Gdy wracali nieweseli
Niósł się polem śpiew

Życia nigdy dosyć
Choćby w niełasce trzymał los
Życia nigdy dosyć
Aby do marzeń swoich dojść
Życia nigdy dosyć
By zebrać z pól dojrzały chleb
Życia nigdy dosyć
By obłaskawić śmierć...


Gdy go wezwał tamten wrzesień
Pięćdziesiątkę miał
Potem bił się gdzieś po świecie
Bo swej Polski chciał
Już zwycięstwo było bliskie
Do Berlina szli
Przyjaciela stracił w bitwie
Zrobił z brzozy krzyż

Życia nigdy dosyć...

Wreszcie Polska odrodzona
Jak z popiołów skra
Mógł odpocząć stary wiarus
Dożyć pięknych lat
Choć Ojczyźnie chciał dać więcej
Niż żołnierski znój
Utrudzone pękło serce
Wierne aż po grób...