Chanson de l'adieu
Stefan Witas - Pieśń pożegnania
Stanisław Przesmycki
Rozstanie to szczęścia kres
To prawie śmierci tchnienie
Zostawia ból i cierpienie
I morze tęsknoty łez
To pieśni ostatni ton
Żałoba uczuć starganych
Rozstanie to prawie zgon
Śmierć prawie dla ukochanych
Znów zakwitnie wonny bez
Słowik pieśni znów zanuci
Jednak szczęście nie powróci
Wiosna nie ukoi łez
Rozstanie to szczęścia kres...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz