Naucz mnie kochać
Roman Sadowski
Więc, proszę pani - właśnie
Pogoda ładna, deszcz
Co, że jest słońce? A owszem
Słońce jest też
Lecz, proszę pani, ja chciałem
Co to ja chciałem, bo
Bo widzi pani, nie wiem
Jak mam wyrazić to
Naucz mnie kochać, naucz mnie kochać
Naucz mnie nocy srebrem pachnącej
Błądzącej po ulicach
Naucz mnie kochać, naucz mnie kochać
Naucz mnie ciszy we dwoje
I oczu twoich, i ust mnie naucz
Bym znał je na pamięć jak swoje
To właśnie chciałbym powiedzieć
Lecz, proszę pani, znów
Co, że nie trzeba? No jakże
Jakże można bez słów
Jak, proszę pani, to ująć
Dać temu wyraz gdy
Gdy nic nie widzę, nie wiem
Gdy jesteś tylko ty
Naucz mnie kochać, naucz mnie kochać
Naucz mnie szeptu księżyca
Naucz mnie nocy srebrem pachnącej
Błądzącej po ulicach
Naucz mnie kochać, naucz mnie kochać
Naucz mnie ciszy we dwoje
I oczu twoich, i ust mnie naucz
Bym znał je na pamięć jak swoje
Obrazy: Jon Whitcomb
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz