Marzeń moich nie zna nikt - Wiktor Maksymkin


Violetta Villas
Marzeń moich nie zna nikt

Wiktor Maksymkin

Tak lubię czasami pomarzyć
Przywołać wspomnienia
Gdy ginie ich ślad
Pośród złudzeń miraży
Lepszy wydaje się świat

Marzeń moich nie zna nikt
Nie wiesz o nich nawet ty
Kryję je w sercu na samym dnie
Nieosiągalne marzenia me

Chciałabym spojrzeć tylko raz
Na naszą ziemię z najdalszej z gwiazd
Mleczną drogą na spacer pójść
Wsiąść na Wielki Wóz

Chciałabym cofnąć czasu bieg
By zeszłoroczny padał śnieg
By tamta wiosna wróciła tu
I zgasłe świty wstały znów

Marzeń moich nie zna nikt
A największe spośród nich
W sercu mam na samym dnie
Chcę byś zawsze kochał mnie

Już zmierzch pozapalał latarnie
I księżyc prowadzi nas dwoje przez park
Miasto cisza ogarnia
W ciszę rozpala się mgła

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz