Zgubiliśmy się - Magda Czapińska

Edyta Geppert
Zgubiliśmy się

Magda Czapińska

Sfrunęli anieli na ziemię, bielsi niż śnieg
Zobaczyć, jak ludzie witają ten nowy wiek
I zważyć, czy więcej na świecie dobra, czy zła
Sfrunęli, spojrzeli, struchleli, bo wszędzie mgła
A za tą mgłą zamęt,rozpacz i trwoga
I wieczne o wszystko pretensje do Pana Boga

Zgubiliśmy gdzieś nadzieję
Wróćmy po nią do Betlejem
Lęk się rodzi, świat truchleje
Zgubiliśmy się

Opadły im skrzydła, jak ręce, co powie Bóg
Wszak zrobił dla ludzi co tylko, co tylko mógł
Ulepił nas z gliny najczulszej, z marzeń i łez
I dał nam sumienie, co boskie po ludzku jest
Więc skąd ten strach, zamęt, wojny i trwoga
I wieczne o wszystko pretensje do Pana Boga

Zło się czai, świat truchleje
Trzeba wracać do Betlejem
Zgubiliśmy gdzieś nadzieję
Zgubiliśmy się

Świeć Gwiazdo tym jaśniej im ciemniej i straszniej jest
Nieś Dobrą Nowinę po świecie po świata kres
A wy Mu Anieli Niebiescy powiedzcie, że
Bez Jego miłości to wszystko zawali się
Bo skoro zła tyle, zamęt i trwoga
To trzeba na nowo do siebie przekonać Boga

Świeć nam Gwiazdo nad Betlejem
Bóg się rodzi, moc truchleje
Zgubiliśmy gdzieś nadzieję
Wciąż szukamy jej...