L'ACCORDÉONISTE – AKORDEONISTA
Michel Emer - Andrzej Ozga
Sprzedajna śliczna panna
Ulicy szlifuje bruk
Niejeden gość od rana
Przestąpił przez jej próg
Lecz gdy czas pracy minie
Gdy zbierze dolę swą
To biegnie tam skąd płynie
Harmonii czysty ton
Tam jest jej port, jej przystań
Jej lek, co leczy z ran
Jej akordeonista
Co gra do tańca tam
Kiedy brzmi piosnka ta
Akordeon ją gra
Melodyjka już płynie w świat czysta
Biedne serce już drży
Bo spełniają się sny
Bo jej facet to przecież artysta
Ona patrzy jak on
Czuły wygrywa ton
Delikatnie klawiszy dotyka
Ona wsłucha się w grę
I zatańczy, bo wie
Miłość zawsze jest tam, gdzie muzyka
Dziewczyna dziś się smuci
Bo chłopca jej na front
Wysłali, lecz on wróci
Tak, ona czuje to
Więc będzie na interes
Odkładać grosz, by tam
Jej facet był kasjerem
A ona zaś "madamme"
A kiedy już nad ranem
Klienci pójdą spać
On wtedy - tylko dla niej
Jak dawniej będzie grać
Znowu brzmi piosnka ta...
Sprzedajna panna śliczna
Ma dzisiaj w oczach łzy
Jej akordeonista
Nie zagra więcej nic
Bo kiedy w jej alkowie
Był klient ten, czy ów
On z wielką dziurą w głowie
W okopu zapadł rów
Lecz akordeon przecież
Nie będzie w kącie stać
Artystów nie brak w świecie
Co też potrafią grać
Znowu brzmi piosnka ta
Akordeon ją gra
Biedne serce już drży
Wraca smak dawnych dni
Lecz to miłość, nie on
Czuły wygrywa ton
Delikatnie klawiszy dotyka
Ona wsłucha się w grę
i zatańczy, bo wie
Miłość jest zawsze tam gdzie muzyka
Dosyć już!
Śmierć jest tam, gdzie się kończy muzyka
Edith Piaf, Dorota Lulka
👉TUTAJ w przekładzie Romana Kołakowskiego
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz