Stare buty van Gogha
Krzysztof Logan Tomaszewski
Malował ich w Paryżu
Picasso i Lautrec
W kafejkach Montparnassu
U schyłku fin de siecle
Z brodami, w kapeluszach
A w oczach wilczy głód
Na stole tanie wino
W kieszeni parę su
Stare buty van Gogha
Bezdomni, w sepii i w brązach
Tworzyli z pasji do życia
A żyli nie dla pieniądza
Stare buty van Gogha
Para klaunów Picassa
Dziś kosztują fortunę
To dusza tego malarstwa
Malował ludzi w ochrze
Zgarbionych pośród pól
Chciał oddać ich wysiłek
Ukazać własny ból
Nad głową błękit nieba
Krążące stada wron
A w sercu tajemnica
Malował dzień i noc
Stare buty van Gogha
Bezdomni, w sepii i w brązach
Tworzyli z pasji do życia
A żyli nie dla pieniądza
Stare buty van Gogha
Para klaunów Picassa
Dziś kosztują fortunę
To dusza tego malarstwa
Ubóstwo życia ludzi
Pogardę albo śmiech
Artystę to porusza
Natchnieniem jego jest
Nad głową granat nieba
I czarne cienie wron
Za bezkres horyzontu
Nie sięga słaby wzrok
Stare buty van Gogha
Kurtyzany Lautreca
W nędzy życia tkwi piękno
I dramat każdego człowieka
Stare buty van Gogha
Para klaunów Picassa
Dziś kosztują fortunę
To dusza tego malarstwa...
Obrazy: Vincent van Gogh
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz