Lucyna Arska - Uśpiony tabor
Zbigniew Adrjański, Zbigniew Kaszkur
Czy wszystko to było naprawdę
Ten las, ten tabor i tamta noc
Co do stóp spadła nam szczęścia gwiazdą
Krótka noc, jak krzyk ptaka i lot
Opadła mgła, księżyc w gwiezdną się stroił koronę
A nocy cień miał twe ręce i usta, i głos
Już tabor spał, tylko serce nie spało szalone
I tylko niebo jaśniało nam, bliższe wciąż
Świt tabor pchnął w stepu równinę
Na samym końcu twój jechał wóz
Tylko raz zawołałeś me imię
Ale wiatr długo stepem je niósł
Opadła mgła...
Dziś tabor pod lasem znów stanął
Te same wozy i ten sam śpiew
Ale już ciebie brak wśród Cyganów
Tylko pieśń pośród leśnych śpi ech
Opadły mgły, księżyc w gwiezdną się stroił koronę
A nocy cień ma twe ręce i usta, i głos
Już tabor śpi, tylko serce nie uśnie spragnione
Wzywa wciąż ciebie przez czas i dal, poprzez noc
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz