Agnieszka Osiecka
Daruj nam Wisło
Gdzie wiklinowych dróżek sto,
gdzie ślady ptasich nóg,
gdzie cienie łodzi,
gdzie ryba chodzi,
nas -nie ma już.
Gdzie przebaczliwa cisza trwa,
gdzie księżycowy kurz,
gdzie rzeka chłodzi,
nie o nas chodzi-
nie o nas już...
Daruj nam, szara Wisło,
że my już nie przy sobie.
wspomnij nas, dobra Wisło,
dwoje serc, dusze obie...
Noc czarną wędką łowi tych,
co nie kochali dość...
To o nas chodzi,
to o nas chodzi
tu - jak na złość...
Gdzie złotooki błyszczy piach,
gdzie szum wiosennych burz,
gdzie ryba chodzi,
nas -nie ma już.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz