Wielki tan - Bogdan Olewicz


Jerzy Rybiński - Wielki tan

Bogdan Olewicz

Samochód ślizga się, a droga wciąż się pnie
Za szybą wstają mgły, już świt
Na szczycie chłodny wiatr rozwija zwoje map
Sam nie wiem, czy mam stać czy iść

Czuję jak stygnie krew
Muszą paść słowa złe
Tak bym chciał odwlec to
Choć o dzień, choć o rok

Zanim ten, kogo znam, pierwszy cios zada nam
Chciałbym znów z tobą pójść w wielki tan
Jeszcze raz w siebie wejść, imię znów jedno mieć
Życiem móc upić się aż na śmierć

Gdy patrzę z góry w dół, przeszywa głowę ból
Jak werbel tłucze żwir spod kół
Znienacka pada strzał i z nieba spada ptak
Na maskę z białych chmur - deszcz piór

Czuję jak...

Tam gdzie ty, tam i ja, przecież tak miało trwać
Póki krew niosąc tlen płynie w nas
Zanim ten, kogo znam, pierwszy cios zada nam
Chciałbym znów z tobą pójść w wielki tan...

Obrazy: Jarek Puczel

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz