Krzysztof Krawczyk
Dziewczyny z mego miasta
Janusz Kondratowicz
Przypłynęłaś tu wraz z rzeką zadyszanych aut
Potem sama w drzwiach przekręciłaś klucz
Popatrz, włosy rozrzucone, cień na ziemię padł
Z powitań moich tu przychodzisz
A dziewczyny z mego miasta
Co dzień rano biegną w życie
Czasem w jakiś wiersz wtulają twarz
Łowią wiatr w letni płaszcz
A dziewczyny z mego miasta
Pamiętniki piszą skrycie
Niespokojnym sercem pragnąc, by
Ktoś się chciał o nie bić
Czy to pierwszy krok w obłoki, czy na ziemię krok
Sierpień zerwał się z potrąconych strun
Popatrz, tańczy ćma na szybie, auta goni wzrok
Z pożegnań moich tu przychodzisz
A dziewczyny z mego miasta...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz