Także i ty i tobie też,
- Przekonasz się, nauczysz się
Pogodzisz jeszcze się, to wiem
Z wszystkim co dziś, co jeszcze nie.
Także i ty i tobie też,
- Choć wiele jeszcze pragniesz, chcesz
Zrozumiesz sam, przekonasz się,
Że głupstwem było tyle chcieć.
- W ramiona czyjeś rzucić się
I rozpłomienić wokół świat
Nauczysz się - odwrócić się
I obojętną unieść twarz
Nauczysz się i tego ty,
Choćbyś chciał wołać, za kimś biec
To niemożliwe, mówić, i… przekonasz się
Potrafisz też - przystanąć, przejdzie, sobie rzec
- To przejdzie, przejdzie. Nic, to nic.
Także i ty i tobie też
- Te lekcje są pisane, wiesz
- Ironia, cienkość, kpina, śmiech
Jak to się czyta? - Poznasz szyfr!
Także i ty i tobie też
I tobie też to uda się
- Na ile ze swych pięknych spraw
Nie będziesz nawet splunąć chciał.
I co dziś draństwem, świństwem zwiesz
- Także i ty i tobie też,
O, nie martw się, to ręczę ci
- Sam nie najgorszy będziesz w tym
- Z wszystkiego, co się zdarza nam,
Tak mało pewnych rzeczy znam - jak
Obojętność, uwierz mi - dlaczego miałbyś lepszy być?
- Na skrzydłach nie ulecisz wzwyż
- Po ziemi tylko musisz iść.
Także i ty i ciebie też
- Tak pusty wieczór ogarnie cię
W mieście dla innych, niczym baśń
Ty zamkniesz drzwi, zostaniesz sam.
Także i ty i tobie też
- Przed lustrem stanąć zdarzy się
I długo, długo będziesz stał
O nie wstydź się, że będzie tak -
- Że dłońmi swą zakryjesz twarz
Pomyślisz: - nie tak miało być...
Ale uśmiechniesz się, bo znasz:
- Spokojnie, przejdzie. Nic, to nic.
I uwierz mi, więc uwierz mi
Dlatego że, dlatego że
- Że przyjacielem właśnie mym
Że właśnie tak cię nazwać chcę
Darujmy sobie właśnie my...
- Oszczędźmy sobie przyjaźń tę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz