Marek Grechuta
Wokół zaczarowany świat (Wenecja)
Od morza wieje siwy wiatr
Kołyszą się gondole
Wokół zaczarowany świat
Na kruchym wód cokole
Piazza San Marco, ratusz
I arkadów klawiatura
Na twarzach z fresków błyszczą łzy
Milczy architektura
Ulice wymyślono tak
By zmieścił się przechodzień
We dwoje tylko szerszy trakt
To już płynąc po wodzie
Okno otwarte nie wie co
Warkotu nawałnica
Zamknięte tylko po to
Bo na dwoje jest ulica
Labirynt mgły, labirynt snów
I labirynt lazurów
Zmieniony w rzekę ulic rów
Podwaja wzniosłość murów
Niegdyś prawdziwe miasto-cud
Dotknięte jest chorobą
Wenecję chłonie lustro wód
Które jest jej ozdobą
Guido Borelli
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz