Anna Achmatowa
Заплаканная осень, как вдова
Заплаканная осень, как вдова
В одеждах черных, все сердца туманит...
Перебирая мужнины слова,
Она рыдать не перестанет.
И будет так, пока тишайший снег
Не сжалится над скорбной и усталой...
Забвенье боли и забвенье нег —
За это жизнь отдать не мало.
Zapłakana jesień jak wdowa
Leopold Lewin
Zapłakana jesień jak wdowa
W czerni serca tumani...
Roztrząsając mężczyzny słowa.
Szlochać nie zaprzestanie.
Tak będzie, aż śniegu jaśnienie
Nie pożali się nad osowiałą...
By zapomnieć ból i upojenie,
Oddać życie to wcale nie mało.
(Piotr Czajkowski - Październik - Pieśń jesienna)
Obraz: Walter Crane
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz