No Limits - Drzewo mojej matki
Agnieszka Osiecka
Drzewo, drzewo mojej matki,
podaruj mi cień skoro już mam iść w drogę.
podaruj mi kwiat,
skoro już mam iść, mam czas.
I kobieta mnie dotula i tuli mnie pies.
Lecz droga już czeka mnie,
A ta droga to wie, że ja mam rezerwację
tam na chmurze, po lewej.
Pakuję się, co dzień, po trochu.
Drzewo, drzewo mojej matki,
podaruj mi cień skoro już mam iść w drogę.
Niebo, niebo mojej matki,
podaruj mi świt,
skoro już mam iść w taką dal.
Za dalą, dal, obłoki wielogarbne figlują tam.
Kulawy, stary smok pilnuje bram
i miłą dłoń wyciąga starszy pan.
Drzewo, drzewo mojej matki,
podaruj mi cień, skoro już wrócić mam z drogi.
Wianku, wianku mojej matki,
podaruj mi kwiat, skoro już wrócić mam z drogi.
Drzewo, drzewo mojej matki,
podaruj mi cień, skoro wrócić mam z drogi.
Kotku, kotku mojej matki,
Całusa mi daj, skoro już wrócić mam...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz