No i jak tu nie jechać
No i jak tu nie jechać,
Kiedy tak nowy szlak nas urzeka.
Chociaż żal tego co za nami.
Nie ma nic bez ryzyka.
Tylko widz, tylko widz go unika,
A kto chce być wewnątrz zdarzeń,
Musi żyć wciąż z bagażem,
Musi mieć walizeczkę i koc
I latarenkę na noc
Bywa, że piękny jest pobyt.
O kolorycie różowym.
Bywa, że sobie myślicie:
"Oby ten pobyt nigdy nie kończył się".
I nagle ta chwila w pobycie
Do was przychodzi o świcie
I znowu przed dom wychodzicie
I wzrok gubicie we mgle.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz