Przypomniały mi się lekcje botaniki, mój zielnik z dzieciństwa i wyprawy „całą klasą” na podmiejskie łąki. Było to mniej więcej w czasach „Fijołków” (tutaj geneza tej uroczej piosenki). Być może wtedy i ja natknęłam się na zerwę kłosową (nie mizerwę!) i szczyr (nie szczyrk!). Cudownie pachnących fiołków było wiosną zatrzęsienie. Komary, jako czarne charaktery, pomijam milczeniem.
Słodkie fiołki
Bogusław Choiński, Marek Dagnan
Słodkie fiołki
Słodsze niż wszystkie róże
Calutkie wzgórze od stóp do głów
Zmieniło się w słodki bukiecik, ach
Ten lasek liściasty
Gdzie spotkać się z nim
Wybiegłam, gdy mgiełka wiosenna się snuła
Wśród grabków zwyczajnych, jak dym
I muszki bzykały, rozkwitły
Jest ziemia za bardzo wilgotna dziś namBy siąść, złożyć główkę na twoim ramieniu
Tak wierz mi, ja na tym się znam
To zmieni się wkrótce, lecz zanim się
Słodkie fiołki
Słodsze niż wszystkie róże
Pagórek leśny okryły nam
Poezji serwetką dla pragnień mych, ach
Nie wzdychaj, najdroższy
Za dzionek, lub trzy
Zakwitną turzyce, łuskiewnik różowy
I jaskier kosmaty i szczyr
Ziarnopłon wiosenny
Lecz wierzaj
Ni wonna marzanka, ni bluszcz, co się pnie
Ni zerwa kłosowa i leśny sałatnik
Ni żankiel zwyczajny, ni chmiel
Nie dają nam tyle, co fiołki
Viola silvestris
Słodsze niż wszystkie róże
Zgasną w powodzi zielonych traw
Lecz będą się długo pamiętać nam, ach
Ten lasek liściasty
Gdzie wiosną się z nim
Spotkałam i gdzie mnie
Całować próbował
Powoli zamieniał się w gąszcz
W dyskretny raj, w którym komary
Niestety, komary chmurami, i jak
O losie mój twardy, jak czosnek niedźwiedzi
Skąd nastrój intymny, gdy tną
Przez płótno żaglowe i przez te
Słodkie fiołki
Słodsze niż wszystkie róże
Co kryły wzgórze od stóp do głów
Co nas tu zwabiły
Czas akcji: lata 60. ub. wieku. Miejsce akcji: gdzieś w lasku wśród grabków zwyczajnych
Turzyca
Łuskiewnik różowy
Jaskier kosmaty
Szczyr
Ziarnopłon wiosenny
Wonna marzanka
Bluszcz, co się pnie
Zerwa kłosowa
Leśny sałatnik
Żankiel zwyczajny
Chmiel
I jeszcze czosnek niedźwiedzi
Do kompletu róże, ale gdzie im tam do fiołków
Bill Inman
Współautorem tekstu jest Boguś Choiński mój brat. Miejsca opisywane znałam, bo mieszkaliśmy w takiej przyrodzie. Były też wspólne spacery i komary.
OdpowiedzUsuńA dziś słodkie fijołki się skryły i śnią.
ŚNIĄCE FIOŁKI
Dziś w miejscu moim zabrakło słodyczy
bo skromny kwiatek nie daje splendoru.
Wielkie grobowce mają moje fiołki,
bogate domy i solidne płyty.
Zdobią je drzewa i kwiaty i trawy
w których nie schronią się ptaki znajome.
Magiczne miejsce jest tylko obrazem
o niesłychanie dużej rozdzielczości.
W nim słodkie fiołki piękniejsze niż żywe
tak idealne, że nigdy nie zwiędną.
Lecz nie urzekną zapachem nikogo
ni ręka dziecka ich płatków nie dotknie.
Bledziutkie fiołki nie zasnęły wiecznie
lecz śnią o życiu w słonecznych promieniach,
gdy łąkę w rosie pod śpiewem skowronka
okryją łanem fiołkowej wonności.
Z nich dziecko małe w radości poranka
ułoży mamie najsłodszy bukiecik Barbara Choińska
Dziękuję bardzo Pani Barbaro!!! Śliczny wiersz. A "fijołkową" piosenkę uwielbiam. Dziś już nikt nie tworzy tak wspaniałych tekstów. Pozdrawiam. H.
UsuńNo właśnie! Czas akcji to lata 60-te. Byłem wtedy młodym, rzekłbym nawet, że małym melomanem, słuchającym muzyki w polskim radio, które włączone u babci było przez cały dzień. Lubiłem tę piosenkę wówczas i lubię obecnie. Słuchałem jej dzisiaj na Y.T. i postanowiłem dodać swój komentarz. Zaczął się on od tego, że piosenki tej dzisiaj słuchają tylko botanicy i to w tak słusznym wieku jak mój (raptem 10 wyświetleń). Postanowiłem poznać historię tej piosenki i trafiłem na tę stronę. Tutaj znalazłem tylko autora tekstu, zaś na stronie Tekstowo.pl znalazłem datę jej nagrania, tj. 1965 r. Prawdopodobnie jest to jedna z pierwszych (jeżeli nie pierwsza dorosła) piosenek, które utkwiły w mej pamięci, tak jak i późniejsze "Taka jestem zakochana" oraz "Hipopotam" Katarzyny Sobczyk, obie z 1968 r. Ku mojej rozpaczy wywnioskowałem z powyższego, że jestem dziadygą i to starym. Moje przemyślenia nie mają zastrzeżonych praw autorskich i nie trzeba ich usuwać. Pozdrawiam serdecznie autorkę tej strony.
OdpowiedzUsuńJeżeli Pan jest"dziadygą", to ja strasznie starą "babuchą"! 24 października skończę 68 lat. Nie wiem, kiedy i jak to się stało, ale się stało. Dziękuję bardzo za odwiedziny i cudowny komentarz. Serdecznie pozdrawiam. Hanka
UsuńZ tą rozpaczą, z dziadygowatością i ze starością, to tylko tak jakoś wyszło. Kiedyś, jako młody człowiek... , byłem przyszłością narodu. Dzisiaj starość jest moją nieodległą przyszłością i mam nadzieję, że w przeciwieństwie do wielu moich rówieśników jej dożyję, nie mając z tego powodu wyrzutów sumienia, ale ja nie w tej sprawie. Z okazji wspomnianych urodzin chciałbym złożyć Pani życzenia: Wszystkiego Najlepszego Pani Hanno, szczególnie tego, co w osiągnięciu długotrwałego stanu szczęśliwości nie przeszkadza, a wręcz przeciwnie. Jeżeli chodzi o poezję, to wypada mi życzyć, aby jak najwięcej ludzi bywało poetami i popełniało piękne wiersze. Ja osobiście nie piszę i nie czytam poezji. Lubię jej słuchać w dobrych interpretacjach, a w połączeniu z muzyką słucham jej bardzo często. I jeszcze piosenka w moich klimatach: https://www.youtube.com/watch?v=ncEgakXslHA Pozdrawiam
UsuńBardzo dziękuję, Panie Andrzeju, za życzenia, a co do muzycznego odnośnika - uwielbiam muzykę portugalską i ten piękny język, który sam w sobie jest poezją!
UsuńSerdecznie pozdrawiam. Hanka
https://www.youtube.com/watch?time_continue=7&v=JHdugXvQw40