Ewa Demarczyk
Opuszczony dom
Wiesław Dymny
Dom, ten który znasz, pochylił się
Drewnianą twarz pomarszczył czas
Od starych ścian wieje zły wiatr
Garbaty dach pochylił czas
Dom chwieje się
Upadły drzwi na pustą sień
Chyba przestaje żyć
Ty odszedłeś stąd drogą na wschód
Ślad twoich stóp zaciera czas
Czas niszczy dom
I stóp twych ślad przysypał piach
Wiem, nie wrócisz już
Do tamtych dni, do tamtych słów
Mijają puste dni
Czarne nietoperze kreślą smutku krąg
Opuszczony dom
Wiesław Dymny
Dom, ten który znasz, pochylił się
Drewnianą twarz pomarszczył czas
Od starych ścian wieje zły wiatr
Garbaty dach pochylił czas
Dom chwieje się
Upadły drzwi na pustą sień
Chyba przestaje żyć
Ty odszedłeś stąd drogą na wschód
Ślad twoich stóp zaciera czas
Czas niszczy dom
I stóp twych ślad przysypał piach
Wiem, nie wrócisz już
Do tamtych dni, do tamtych słów
Mijają puste dni
Czarne nietoperze kreślą smutku krąg
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz