 |
| Stanisław Żukowski |
Anna Achmatowa
Здесь все то же, то же, что и прежде...
Nie zmieniło się tutaj nic...
Helena Niemirowska-Syrkus
Nie zmieniło się tutaj nic. Trudno.
Nawet marzyć nie warto i wzdychać.
W pustym domu, przy drodze odludnej,
Trzeba wczas okiennice zamykać.
Jednym okiem w las patrzy ponuro
Niegościnny mój dom, zapomniany.
Kiedyś zdjęto tu kogoś ze sznura
I martwemu jeszcze urągano.
Czy był smutny, czy cieszył się skrycie?
Tylko śmierć święci triumf nad nami.
Po wytartych foteli obiciu
Jego cień się przemyka czasami.
A kukułka starego zegara
Głośno woła, że północ już blisko.
Chyłkiem w okno wyglądam przez szparę,
Koniokrady gdzieś palą ognisko.
Wróżąc słoty jesiennej nadejście,
Nisko snuje się dym, ale niczym
Nie przestraszę się już.
Chowam na szczęście
Ten jedwabny szafirowy stryczek.
(Muz.: Erik Satie - Gnossienne nr 7)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz