Krystyna Prońko
Spóźniony żal
Jarosław Abramow-Newerly
Spóźniony żal w cieniu białych brzóz,
Spóźniony żal będzie rósł i rósł.
Spóźniony żal, bo najgorętsza łza
Nie zwróci mi już Was,
Łez nie złagodzi czas
Ni granitowy głaz.
Dlaczego teraz rozumiem Was tak,
Dlaczego teraz dopiero Was brak?
Dlaczego to, że jesteście dziś snem,
Zbyt późno wiem?
Choć na tamtym tle
Nie żyje mi się źle,
Nie żyje mi się źle –
To nie to samo.
Czy słyszysz, Mamo, mnie?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz