Anna Achmatowa - Seweryn Pollak
Słyszałam głos. Przyzywał kusząc,
Przemawiał do mnie: „Chodźże, prędzej,
Porzuć grzesznego kraju głuszę,
Na zawsze porzuć Rosji nędzę.
Ja z twoich dłoni krew odmyję,
Uwolnię serce twe od wstydu,
Nowym imieniem ja pokryję
Ciężar porażek i ból krzywdy".
Ale, spokojna i surowa,
Rękami zasłoniłam uszy,
Ażeby te niegodne słowa
Cierpiącej nie skalały duszy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz