Marcin Styczeń
Niepodzielone
To jest dobre
A to jest złe
To jeszcze mogę
A tego już nie
Niby proste
A ciągle walczę
To jest dno
A to jest szczyt
Tego dotykam
A tam chcę być
Niby łatwe
A zaciskam palce
Co się musi stać
By przebudzić się
Usunąć granice
I zobaczyć życie
Niepodzielone
Niezniewolone
Niewysłowione
I nieskończone
To jest życie
A to jest śmierć
Tego pragnę
A z tamtym precz
Niby jestem
Ale nie na zawsze
To jestem ja
A to mój cień
Siebie znam
A jego mniej
Niby razem
A jakby przypadkiem
Co się musi stać...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz