Waldemar Kocoń
Ostatnie kwiaty tego lata
Jan Pietrzak
Ostatnie kwiaty tego lata
W smukłym wazonie więdną już
I smutku jesiennego zapach
Na stół opada jak wczorajszy kurz
Z ostatnim kwiatem tego lata
Więdną złudzenia barwnych dni
Płowieje zieleń i ulata
Wspomnienie słońca, przemijasz ty
Przemijanie, przemijanie
W takiej chwili dotyka nas ukradkiem
Pozostają, pozostają w księdze życia
Zasuszonych kwiatów płatki
Ostatnie kwiaty tego lata
Jeszcze nam w parku migną gdzieś
Zaskoczą kolorowym płatkiem
We wszechobecnej, gęstniejącej mgle
Ostatni kwiatek tego lata
Do butonierki włożył ktoś
Niepostrzeżenie odszedł jakoś
W deszczowych ulic niechętny mrok
Gasną jak słońce z myślą o wiośnie
Przez tyle dni ich nie zobaczysz
To już ostatnie lata kwiaty…
Obrazy: Konstantin Korowin
Ostatnie kwiaty tego lata
Jan Pietrzak
Ostatnie kwiaty tego lata
W smukłym wazonie więdną już
I smutku jesiennego zapach
Na stół opada jak wczorajszy kurz
Z ostatnim kwiatem tego lata
Więdną złudzenia barwnych dni
Płowieje zieleń i ulata
Wspomnienie słońca, przemijasz ty
Przemijanie, przemijanie
W takiej chwili dotyka nas ukradkiem
Pozostają, pozostają w księdze życia
Zasuszonych kwiatów płatki
Ostatnie kwiaty tego lata
Jeszcze nam w parku migną gdzieś
Zaskoczą kolorowym płatkiem
We wszechobecnej, gęstniejącej mgle
Ostatni kwiatek tego lata
Do butonierki włożył ktoś
Niepostrzeżenie odszedł jakoś
W deszczowych ulic niechętny mrok
Gasną jak słońce z myślą o wiośnie
Przez tyle dni ich nie zobaczysz
To już ostatnie lata kwiaty…
Obrazy: Konstantin Korowin
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz