Ominęło mnie wesele
Jadwiga Has
Ominęło mnie wesele
Nie sprawiono białej sukni
I dlatego w mojej szafie
Wiszą sobie same smutki
Ten w kolorach pastelowych
Poplamiony sokiem z jagód
Miałam dawno, dawno temu
To dziewczęcy pierwszy zawód
Szafirową byłam wtedy
Gdy uczono mnie mądrości
A na łokciach wielkie dziury
I poszarzał ze starości
Ten zielony mam w prezencie
Od przyjaciół z dawnych lat
Co odeszli w swoje życie
Zacierając wszelki ślad
A ten krótki, żółty smutek
To pamiątka po wierności
Takie mini przed kolana
Trochę śmieszy, trochę złości
I ostatni z nich, czerwony
Jest sprzed roku, prawie nowy
Chociaż noszę go codziennie
Jak zwyczajny strój domowy
Mam go dosyć, lecz jest trwały
A gdy czasem się poplami
Samo życie dba o niego
Czyszcząc go starannie łzami
Obrazy: Mark Demsteader
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz