Zanim człowiek wyjdzie z mody - Jacek Cygan
Zanim człowiek wyjdzie z mody
Jacek Cygan
Zastyga wzrok
Kiedy on mnie mija
Kiedy mnie mija, szyja
Naokoło się owija
Ciągle ten krzyk
Choć podwójna broda
Moda, moda...
Oko ich w komisy goni
I kulawi ich portfele, jak literę m
Cyrk dla wyścigowych koni
Fiolet z różem, kwiaty ze sztucznych łąk
Nic nie mają do stracenia
Tylko moda ich obchodzi, więc dlatego żyją
Może tam lustra fałszywe są
Cóż, trudno jest żyć
Kiedy strój się starzeje wolniej
Niż ta twarz, którą nosisz
Niechaj myśl, niechaj myśl
Myśli się spokojniej
Myśl też zdobi i złoci
Zanim, człowiek wyjdzie z mody...
Innym razem śmiechem wiało
Gdy perukę goniły sztuczne norki w parku
Potem nazwę się zmieniało
Komizm, komizm, komizm...
Nie dowierzaj manekinom
Kiedy lata nie są w zgodzie z tym co w wieku
Moda, moda, moda...
Cóż trudno jest żyć...
Grażyna Łobaszewska i Piotr Schulz
Solo i w duecie - 1984
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz