Magdalena - Tadusz Nowak

Christian Schloe
Magda Umer
Szła jedwabiem osobnym


Tadeusz Nowak
Magdalena


Szła jedwabiem osobnym
Magdalena przez pawie
po wiśniowe ręczniki
rozesłane na trawie.

Ale idąc na ukos
i na przełaz od piekła,
osobnego jedwabiu
dla swych stóp się wyrzekła.

Wtedy w sobie na węzeł
zawiązała krwi upał
i szła polem, przez które
Pan purpurę rozsupłał.

A gdy w górach na obłok
weszła, karmiąc jaszczura,
w mysie dróżki się boska
rozsupłała purpura.

Odtąd w żółtym jedwabiu
samotności zgubiona,
zwija dróżek purpurę
na swych ramion wrzeciona.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz